Dagboek van Egypte

Dinsdag 19 september

Gisteravond hebben we een spektakel meegemaakt dat niet in de reisgidsen beschreven staat. Terwijl we aan de wal lagen, hoorden we in de verte een hoop kabaal, muziek en gezang. Met een paar mensen volgden we het geluid totdat we na een halfuur bij een Egyptische trouwerij terecht kwamen. We werden van harte verwelkomd en mochten op de eerste rij zitten, we kregen thee aangeboden en we mochten toekijken hoe vele tientallen mannen met een tulband op uitzinnig in de rondte dansten en zongen. De meesten verkeerden in een soort trance en gingen met hun lichaam helemaal op in de zweverige, knetterharde live-muziek. Vrouwen waren er niet, behalve die in ons groepje dan. Op een gegeven moment werden ook wij uitgenodigd om mee te dansen en uitbundig in onze handen te klappen. Toen dat gebeurde, kwamen er ook tientallen gesluierde vrouwen opeens vanuit het niets toekijken. Ze waren opgemaakt en droegen hun mooiste sluiers en juwelen. Rond middernacht begon het privé-gedeelte en werd ons gesommeerd de bruiloft te verlaten. Al slapend op het schip kon ik nog tot diep in de nacht in de verte het gezang en gedrum horen. Vandaag was de laatste dag van onze feluka-trip en dat was te merken ook. In alle vroegte kregen we ons ontbijt en we moesten ons haasten om een minibus richting Luxor te halen. Captain Jamaica en zijn makkers wilden ons duidelijk zo snel mogelijk weg hebben om de zeilbootjes snel terug naar Aswan te varen en een nieuwe groep toeristen op te pikken. Met het Duitse trio en de twee gekke Amerikanen stapten we in Edfu over op een normale bus naar Luxor na eerst een behoorlijk agressief mannetje van ons te hebben afgeschud. De Amerikanen gingen verder naar Cairo, de Duitsers en ik zochten een hotel in Luxor. Vlak voor het naar bed gaan heb ik afscheid genomen van Silke, die morgenochtend verder reist. Ik hoop haar nog een keer tegen te komen, maar dan zonder haar vrienden….

Lees verder naar woensdag 20 september.