Dagboek van een wereldreis

Dinsdag 18 juni

Zolang David in ons midden is praten Michèl en ik Engels, maar zodra we met z’n tweëen zijn praten we Nederlands. Kan ik alvast een beetje oefenen voor volgende week, hoewel ik het geen nadeel vind door mijn trip nu vloeiend Engels te kunnen spreken. Ik heb het reisbureau in Dayton gebeld en gevraagd waar mijn ticket blijft. Het zal pas op zaterdag bij mij worden bezorgd, terwijl ik zondag vertrek! De klootzakken, ze hadden me beloofd dat mijn ticket er in vijf dagen zou zijn. Ik had nooit een ticket in Dayton moeten kopen, besef ik nu. Er kan van alles mislopen en ik loop dus de kans mijn ticket niet op tijd te krijgen. Met Michèl naar downtown Chicago, waar ik hem alleen heb gelaten en naar het Art Museum ben gegaan. De toegang was vandaag gratis, dus als rechtgeaarde Hollander ga je daar natuurlijk de vruchten van plukken. Ik heb er tegen mijn verwachting in een flink aantal uren gespendeerd. Ondanks het feit dat ik in vele andere musea over de wereld ook Rembrandts, Van Goghs, Picasso’s, Monets en Dali’s heb gezien (ze lijken na een tijdje allemaal op elkaar). David heeft Michèl en mij in de avond wat niet zo voor de hand liggende delen van Chicago laten zien, zoals oude, vervallen en verlaten fabrieksterreinen.

Verder lezen naar woensdag 19 juni.