Dagboek van een wereldreis

Maandag 1 januari 1996 (dag 58)

Het goede voornemen voor het nieuwe jaar is om minder te gaan stressen. Volgens mij heb ik dat vorig jaar veel te veel gedaan, maar ja, het was een bijzonder jaar met mijn afstuderen en de voorbereidingen voor mijn wereldreis. 1996 zal wel weer net zo’n bijzonder jaar worden als 1995, met misschien nog een half jaar reizen voor de boeg. Het zal snel voorbij vliegen, vrees ik.

Geheel met het goede voornemen in mijn hoofd heb ik dus het ontbijt gemist, waarvoor je je al vóór 08.45 uur moest melden. Op nieuwjaarsdag haal ik dat natuurlijk nooit, zeker niet na het nachtje feest vieren van gisteren. Buiten de deur ontbeten, totdat de film begon om één uur. Een paar dagen geleden heb ik een kaartje gekocht voor de nieuwste James Bond-film ‘Goldeneye’ die hier draait. Soms is het leuk zoiets op en top westers te zien in deze Indiase cultuur. De zaal was stampvol en de kaarten waren al dagen van tevoren uitverkocht.

Zelden heb ik de Indiërs zo stil meegemaakt als tijdens deze film, zelfs stiller dan in Nederland! Ik denk dat ze zo onder de indruk waren van de special effects dat ze nauwelijks een woord konden uitbrengen. ‘s Avonds, na het thuisfront te hebben gebeld om ze een gelukkig nieuwjaar te wensen, met een Belg, Willem, naar een bar-café om wat te eten en te drinken. En met wie anders dan een echte Vlaming kan je de hele avond biertjes achterover slaan? Aan het eind van de avond kwamen we tot de conclusie dat we ‘hard’ zijn geworden. Ja, dat reizen maakt je kei- en keihard. Het wordt steeds moeilijker respect en medelijden voor je Indiase medemens te tonen.

► Verder lezen naar dinsdag 2 januari.