Dagboek van een wereldreis

Maandag 13 mei

Elke stad die ik tijdens m’n reis bezoek heeft een eigen modeverschijnsel. Zo is de nieuwste mode in Saigon het dragen van een baseball cap, in Hanoi het dragen van een junglehoed en hier in Hongkong het dragen van een zaktelefoon. Niet alleen zakenmensen dragen dat hinderende piepende ding constant bij zich, maar ook joggers, toeristen en bouwvakkers dragen er een. Het zal wel met het immer stijgende ontzag voor de rijkdom van deze stad te maken hebben, want Hongkong is duur, héééééél duur (zoals ik al eerder concludeerde). Dat laat mij weinig ruimte uitbundige, en dus ook geldverslindende, activiteiten te ondernemen. Daardoor heb ik meestal voor zonsondergang mijn jeugdherberg al weer opgezocht, waar ik de rest van de avond spendeer met een goed boek. Hongkong staat onder andere bekend om zijn spetterende nachtleven, maar daar zal ik met mijn slinkende budget helaas weinig van kunnen proeven. Ik heb vandaag geprobeerd een visum voor The States te krijgen, maar het Amerikaanse consulaat sloot net zijn deuren toen ik er aankwam. Ik ben toen maar met de tram naar het hoogste punt van Hongkong gereden (wat hier overigens de grootste toeristische attractie is). Het uitzicht op de wolkenkrabbers was indrukwekkend, al scheelde het niet veel met het magnifieke uitzicht vanaf m’n jeugdherberg. Eindelijk scheen de zon weer eens, wat wat extra cachet gaf aan het spectaculaire uitzicht.

Verder lezen naar dinsdag 14 mei.