Dagboek van een wereldreis

Woensdag 29 mei

Naarmate ik mijn cirkel rond deze aardbol voltooi wordt de wereld steeds kleiner. Tijdens het ontbijt vanochtend schoof ik onder het mom van socializing aan bij een Duitser, genaamd Derek, die al vier maanden aan het rondzwerven was. Voordat hij naar Amerika kwam vertoefde hij in Afrika, waar het stomme toeval wilde dat hij in Ethiopië hetzelfde naar Kaapstad fietsende Nederlandse koppel tegenkwam die ik in Syrië en Jordanië heb ontmoet! Ik kon mijn oren haast niet geloven toen ik het hoorde, dat in Los Angeles twee mensen elkaar tegen het lijf lopen die op twee totaal verschillende plaatsen en tijdstippen dezelfde reisgenoten tegenkwamen. Wat is de wereld toch klein, blijf ik tegen mezelf herhalen. En alsof het niets bijzonders betreft ben ik vandaag even naar Chicago gevlogen, weer twee uur dichter bij Nederland. Ik vloog met American Trans Air, die “when flying ATA you’re on vacation!” als slogan hebben. De stewardessen liepen dan ook in korte broek en er werden rumcocktails geserveerd. In Chicago had ik een hoop tijd nodig om mijn jeugdherberg te vinden. Ik had wel gebeld voor een routebeschrijving, maar ik had kennelijk iets verkeerd verstaan. Eenmaal uit het bovengrondse metrostation gestapt moest ik nog tig keer de weg vragen en tweeënhalve mijl lopen voordat ik kon verzinken in een diepe, diepe slaap.

Verder lezen naar donderdag 30 mei.

ReizenReizen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Protected by WP Anti Spam