Reisverhaal Costa Rica
Zaterdag 2 februari
Elke ochtend bij het ontwaken hoor ik buiten een kakofonie van vogelgeluiden. Het zijn geluiden die ik nog niet eerder heb gehoord en ze zijn er in verschillende varianten. Een van die vogels maakt precies hetzelfde geluid als een ontvangen sms-bericht. Iedere keer denk ik dat ik een berichtje op mijn mobiele heb ontvangen, terwijl m’n mobieltje hier niet eens werkt. Er zijn nog meer mobiele telefoongeluiden die door de vogels hier worden nagedaan – of andersom, het is maar hoe je het bekijkt.
Terwijl ik rondwandelde in Puntarenas had ik het gevoel in het échte Costa Rica te zijn. Het zag er niet zo clean uit en waarschijnlijk heeft alles ermee te maken dat het stadje niet gericht is op toeristen. Het gevolg is ook dat ooit prachtige koloniale gebouwen compleet verwaarloosd zijn en dat er veel vuil op straat ligt. Sommige buurten vond ik bovendien erg armoedig en aan de voetballende jochies op straat te zien zijn dat geen buurten waar je je na zonsondergang moet begeven.
Toen het donker begon te worden ben ik snel richting mijn hotel gelopen. Er hing opeens een gespannen sfeer in de straten en op elke hoek stonden gewapende agenten en leden van de oproerpolitie. De winkels lieten hun rolluiken zakken en restaurants stapelden hun stoeltjes op de tafels. Het had er alles mee te maken dat hier morgen de presidentsverkiezingen plaatsvinden. Er mag ook een paar dagen geen alcohol worden geschonken (dat heb ik weer!). Kennelijk wil de regering mogelijke onrust zoveel mogelijk voorkomen.