Dagboek van een wereldreis
Maandag 15 januari (dag 72)
Ik feliciteerde mezelf toen ik wakker werd vanochtend. 26 jaar alweer, ik ben al bijna een oudere jongere aan het worden. Ik had natuurlijk geen echt verjaardagsgevoel, aangezien er niemand was om me te feliciteren. Dat wist ik van tevoren en dat geeft verder ook niks. Naar het postkantoor om te kijken of er post voor mij was. Nee dus, ook geen pakje dat wel door het thuisfront is opgestuurd. Balen, en ik kreeg ook de balen van Bangalore. Het is wel een hele moderne stad en je kunt er van alles krijgen, maar het heeft geen uitstraling.
Ik wil dus zo snel mogelijk weg uit Bangalore, en wat voor andere activiteiten onderneem je dan behalve naar het treinstation te gaan? Voor het eerst lukte het me om in een riksja te stappen terwijl de meter werd aangezet. En geen gezeur achteraf dat ik meer moet betalen, ik betaalde gewoon het bedrag dat op de meter stond. Weer een overwinning op zich in India! Helaas, de meeste treinen naar het zuiden waren al ver van tevoren volgeboekt. Ik heb uiteindelijk een kaartje gekocht voor de slaaptrein morgenavond naar Cochin, maar ik heb geen gereserveerde plaats. Ik sta op een wachtlijst met een paar honderd anderen en ik moet morgenochtend wéér naar het treinstation om met de toeristenquota en overtuigingskracht toch een gereserveerde plaats zien te krijgen. Ik vrees het ergste.
Voor de tweede keer in mijn Indiase reizigersbestaan in een riksja mét meter terug naar het centrum, waar ik had afgesproken met Margreet om samen ergens wat te gaan eten. Heel toevallig wist ze af van mijn verjaardag, omdat we gisteren op het terras de horoscopen voor 1996 hebben doorgenomen die in haar Flair stonden. Voor mij wordt het een onstuimig liefdesjaar, en ik ga werken aan mijn carrière. Moeilijk voor te stellen tijdens een wereldreis, dus ik ben benieuwd.
Margreet was het niet vergeten, dus ze was de eerste die me feliciteerde (en tevens ook de laatste). Ze was ook de eerste die me kuste sinds ik uit Nederland ben vertrokken, iets wat je totaal ontwent na het oerconservatieve Midden-Oosten en het ook vrij conservatieve India. We hebben gegeten in een MacFast-foodtent, een slechte imitatie van ‘s werelds bekendste burgerkoning. Om toch nog even m’n verjaardag te vieren zijn we een café ingedoken waar ik een piña colada cocktail heb gedronken, waarna Margreet me trakteerde op een avondje bioscoop. Nine months hebben we gezien, een lekker sappige Amerikaanse B-film.
► Verder lezen naar dinsdag 16 januari.
