Dagboek van een wereldreis

Maandag 19 februari (dag 107)

Nu ik over mijn ervaringen van vandaag zou moeten berichten is het inmiddels al dinsdag, en eerlijk gezegd ben ik al half vergeten wat ik allemaal heb gedaan. Ik doe zo veel verschillende dingen op een dag die me even zoveel verschillende ervaringen opleveren, dat ik vaak diep in mijn geheugen moet tasten om het een en ander boven water te halen. En daarvoor is nou juist dit dagboekje, om later nog eens na te lezen wat me allemaal bezighield. Maar dan moet ik een dag later natuurlijk nog wel wat kunnen reproduceren. Ik doe mijn best… zucht…. umpf…. kreun….

Oh, ja! Ik heb vele kantoortjes van binnen bezichtigd, variërend van het toeristenkantoor tot het kantoor van Biman Bangladesh Airlines. Ik zit te denken misschien na Nepal via Bangladesh en Birma naar Thailand te gaan – maar dat zie ik tegen die tijd wel. De acteurs waren deze keer niet aan het staken, dus ik heb eindelijk een filmopname kunnen bijwonen! De filmstudio was niet meer dan een oude barak die niet zou misstaan in een sloppenwijk – de filmstudio lag dus ook bijna in een sloppenwijk.

De opnames deden me denken aan oude televisiebeelden van de jaren dertig: slechts één camera en geen lampen, microfoons en andere meer ingewikkelde apparaten bij de buitenopname, tussen rommel en afval. Ik mocht me vrijelijk op de set bewegen. Het ging er vrij sloom aan toe, dus ik had alle tijd nog net op tijd weg te springen als de camera mijn kant op draaide. Ik was de enige westerling op de set, dus toch ietwat een rariteit. Af en toe keken de acteurs meer naar mij dan naar hun tegenspelers. Ik was even bang dat ze mij zouden vragen een arrogante, kapitalistische en wraakzuchtige ex-koloniaal te spelen, maar die rol bleef me gelukkig bespaard.

► Verder lezen naar dinsdag 20 februari.

ReizenReizen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Protected by WP Anti Spam