Dagboek van een wereldreis

Zaterdag 8 juni

Tsja, altijd zag ik ernaar uit Dan in Amerika te ontmoeten, en nu is het al weer ten einde. Ik heb tijdens mijn hele reis proberen voor te stellen hoe het zou zijn bij Dan, en nu kan ik me al weer gaan richten op het idee in Nederland te leven. Na lang te hebben uitgeslapen en rustig te hebben ontbeten was daar het moment aangebroken om afscheid te nemen. Ik heb een hele gezellige tijd gehad bij Dan en Ginny, ik begon me steeds meer thuis te voelen. Dan en ik hebben veel bijgepraat, hoewel ik het gevoel heb dat we nog twee weken langer hadden kunnen bijpraten. Het zal weer een lange tijd duren voordat we elkaar weer zien. Nog een paar foto’s gemaakt en toen afscheid genomen van Ginny. Dan bracht me naar het Greyhound busstation waar ik de bus naar Chicago zou nemen. Het donkere weer en het trieste busstation waren haast geen deprimerender omgeving om van mijn beste vriend afscheid te nemen. Met een warme schouderklop stapte ik in de bus, met een brok in m’n keel en nog net mijn tranen bedwingend. Het afscheid nemen blijft moeilijk, ook al heb ik het zo vaak gedaan in mijn leven. Terwijl de regen steeds harder uit de hemel raaste, was ik bezig met de laatste busrit naar Chicago, mijn allerlaatste bestemming.

Verder lezen naar zondag 9 juni.

ReizenReizen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Protected by WP Anti Spam