Dagboek van een wereldreis

Woensdag 27 december (dag 53)

Ongelofelijk dat mensen in deze stad kunnen wonen, met al die herrie, de stank en het lawaai. Ik heb de hele dag buiten rondgelopen en voel het wel in mijn keel. Alle uitlaatgassen die ik heb ingeademd spuiten nu mijn oren uit. Als je de straat oversteekt word je bijna overreden door een riksja, terwijl je die net weet te ontwijken schrik je overeind van het getoeter van een scooter die je van achteren bijna van je sokken rijdt, eenmaal de stoep bereikt moet je over een stel koeien heen springen en terwijl je dat doet beslaan de brillenglazen met bruine stofwolken van de overvolle bus die langs komt denderen.

Het leven in Ahmedabad is dus heel opwindend, tenminste, als je je niet teveel opwindt. Heel toepasselijk is het centrum voor astma- en hartpatiënten gesitueerd op het drukste kruispunt van Ahmedabad, waarschijnlijk omdat de ambulances toch niet door het verkeer kunnen komen. Het is de ervaring van je leven, zo’n chaotische stad móet je toch een keer hebben bezocht. Maar na één dag opwinding heb ik het eigenlijk wel gezien, en ik denk de meesten met mij. Nog langer in deze stad en ik zou me gillend midden in het verkeer storten.

Vrij snel al een treinkaartje naar Bombay (Mumbai) bemachtigd op het station. Er was een apart loket voor toeristen, soms is het handig als je zo gediscrimineerd wordt. Om alvast een beetje in de stemming te komen ga ik vanavond naar The Great Circus of Bombay, dat zich midden in de sloppenwijken van Ahmedabad heeft genesteld. Pret en vertier in een grote tent, terwijl meters daarbuiten mensen creperen.

► Verder lezen naar donderdag 28 december.