Dagboek van een wereldreis

Dinsdag 11 juni

Ik heb met David afgesproken dat ik tegen zessen bij hem aanklop, zodat hij niet eerder terug hoeft te komen van zijn werk en ik deze dag nog voor mezelf heb. Ik ben blij mijn overnachtingsstek te kunnen verlaten, want ook vannacht werd mijn nachtrust weer danig verstoord door asociaal wangedrag. Het was verdomme weer kloteweer, dus veel buiten gelopen heb ik niet. Me realiserende dat ik van beroep eigenlijk econoom ben en geen wereldreiziger, heb ik een bezoek gebracht aan de Chicago Board of Trade. Voor rechtgeaarde economen hoort dat een smulparadijs te zijn waarbij je de dollartekens van je vingers aflikt. Het was inderdaad wel grappig, maar ook voor niet-economen zou dat het geval zijn. Je hoeft geen bal van economie af te weten om de Chicago Board of Trade grappig te kunnen vinden. Achter glas kan je een grote massa schreeuwende en joelende jongens en meisjes bezig zien op de handelsvloer van the world’s largest futures market. Het is een intrigerend gezicht, hoe met behulp van kreten en handgebaren handel wordt gedreven. De handelaren dragen jasjes in alle kleuren van de regenboog (en meestal een combinatie daarvan) en kennelijk is het dragen van een stropdas ook verplicht, hoewel die vaker rond de navel hangt dan rond de nek. ‘s Avonds naar David. Het ontvangst was allerhartelijkst en we hebben onder het genot van een paar marguerita’s flink wat bijgepraat.

Verder lezen naar woensdag 12 juni.