Dagboek van een wereldreis

Dinsdag 5 maart (dag 122)

De vechtpartij leverde geen doden en gewonden op. Het was natuurlijk wel het spektakel van het jaar in een dorp van dertig inwoners waar normaal nooit iets gebeurt. Een Nepalees in mijn lodge adviseerde me het vandaag wat rustiger aan te doen, en dat advies heb ik graag ter harte genomen. Bij het ontwaken vanochtend ontdekte ik spieren op plaatsen waarvan ik niet wist dat die er zaten.

Eenmaal op gang realiseerde ik me dat ik gisteren misschien wat te hard van stapel ben gelopen. Het eerste traject afdalen ging nog wel (al was het soms meer glijden dan lopen), maar bij het stijgen de volgende uren voelde ik hoe moe ik was. Ik heb dus ook niet zo’n lang eind gelopen, temeer daar ik morgen een gigantische klim moet maken naar de volgende bestemming op 2700 meter hoogte. Om drie uur kwam ik al aan in Tinkedunga.

Vandaag verder weg getrokken van de geciviliseerde wereld: geen geasfalteerde autowegen en geen elektriciteit. Wel stoere Nepalese jochies in leren jacks en met een Amerikaans kapsel die ik tot nu toe overal in Nepal ben tegengekomen. Ik verwacht wat meer originele Nepalezen en Tibetanen tegen te komen in de dagen die volgen. En jawel, ook de eerste trektoeristen gezien! Al was het sporadisch, het is toch een teken dat ik niet de verkeerde route aan het volgen ben.

► Verder lezen naar woensdag 6 maart.