Dagboek van een wereldreis

Woensdag 8 mei

Vannacht gebeurde er iets raars. Ik werd wakker, keek op mijn reiswekkertje, en zag dat het pas twee uur middernacht was. Terwijl ik weer probeerde te slapen gingen mijn kamergenoten opstaan. Het verbaasde me dat er zoveel activiteit was in mijn “slaapzaal” midden in de nacht. Ik kon moeilijk in slaap komen, totdat ik opeens een schoonmaakster zag die onze kamer kwam schoonmaken! Ik keek op mijn reiswekkertje en zag dat het plots tien uur ‘s ochtends was! Mijn slaapgelegenheid was een benauwde, krappe ruimte met zes te korte bedjes op de negentiende verdieping van een lelijk hoog gebouw midden in het centrum van Hongkong, zónder ramen. Dat was dus de reden dat ik mijn oriëntatie van dag en nacht volledig kwijtraakte. Het hotel was mij een beetje té vol en té benauwd, dus ik ben verkast naar de jeugdherberg bovenop een heuvel. Het uitzicht op de wolkenkrabbers van Hongkong is geweldig spectaculair, alleen moet je een half uur uittrekken voor de zware, steile klim naar de top van de heuvel. Ik heb het één keer gedaan, mét rugzak volgeladen met Chinese souvenirs, maar de volgende keren laat ik mij niets gelegen een taxi te veroorloven. Het is vrij koud, nat en winderig in en rondom de jeugdherberg (het natte seizoen van Hongkong is aangebroken), maar de mate van frisse lucht die je kan inademen is in ieder geval stukken beter dan de koolstofdioxide van het rond-de-klok leven in het Hongkong beneden.

Verder lezen naar donderdag 9 mei.