Dagboek van een wereldreis

Vrijdag 17 november

Het begint eentonig te worden, maar Ronald werd gisteravond weer ziek, zwak en misselijk. Iedere keer zegt hij de rest van de vakantie alleen nog maar chips en biscuits te eten. Dat goede voornemen is echter wat te veel van het goede, en iedere keer in een restaurant hapt hij weer flink toe.

Ik probeer het juist rustig aan te doen, en volgens mij begint het te helpen. Ik heb weer een enorme eetlust, gisteravond heb ik in m’n eentje een halve fles Libanese wijn en een blik Cheese Balls naar binnen zitten werken en dat beviel me prima. Vandaag wilden we via het postkantoor naar de grotten van Jeita, maar beide dingen mislukten. De mensen van het postkantoor hadden om een één of andere duistere reden juist vandaag een vrije dag en de grotten waren onbereikbaar. Vijftig dollar vroegen taxichauffeurs om ons daar naartoe te brengen, tja, dat gaat boven ons budget.

Toen zijn we maar de rest van de dag op terrasjes gaan zitten. Dat kostte ook een hoop geld, maar ja, we hadden natuurlijk de vijftig dollar van de grotten bespaard. ‘s Avonds eten in een Mexicaans restaurant waar we werden bediend door een accentloos Amerikaans sprekende Jordaanse meid (Marèl), die een paar tips gaf over the places to be in Beiroet. Uiteindelijk zijn we in jazzcafé Blue Note terechtgekomen, waar we gratis bier kregen. Budweiser was zijn bier aan het promoten in de populairste kroeg van Beiroet.

► Verder lezen naar zaterdag 18 november.