Dagboek van een wereldreis

Vrijdag 24 mei

Ohhh…… (kreun), oh, wat een dag. Ik heb vandaag wat af gefilosofeerd over het nut, het doel en de missie van mijn wereldreis. Dat gebeurde vooral na een telefoontje naar mijn ouders die me nog eens goed in mijn neus wreven dat ik absoluut geen rooie cent meer heb en dat ze zich daar, naast enkele andere dingen, behoorlijk zorgen over maken. Dit is verdomme waarschijnlijk de enige keer dat ik deze trip of a lifetime maak en dan wil ik ook genieten tot het einde. Ik heb me onderhand al uit zoveel netelige situaties gered dat ik me geen zorgen maak dat ik straks werkloos, dakloos en platzak in Nederland terugkeer. Maar ik maak me wel zorgen over de mij koppijn verzorgende zorgen van mijn ouders over mij. Het idee dat ik eventueel een auto probeer te regelen om naar Dan te rijden vonden ze ook al geen leuke gedachte. Ik heb overigens, om een andere reden, bedacht dat ik maar naar Chicago vlieg. Dat kost me slechts 99 dollar en dan kan ik wat meer van Los Angeles zien. Het strand en de Pacific heb ik vandaag gezien. Na het zien van de film Forrest Gump in mijn jeugdherberg zit ik nu in een trendy bar met de naam “Yankee Doodles, North America’s most unique sports & game bar”. Ze hebben hier naast Pamela-achtige meisjes biljarttafels en hightech-spelletjes.

Verder lezen naar zaterdag 25 mei.