Voor St Patrick’s Day springt de wereld op groen

Ierland St Patrick's DayAmsterdam, 17 maart 2018 – Bierdrinkende mensen gaan eensgezind verkleed de straat op met pluizige boa’s, maffe zonnebrillen, pruiken en te grote hoeden. Een kroegentocht in straten vol kraampjes met eten en muziek waar alles en iedereen uitbundig groen uitslaat. Groen?

Het leek er even op, maar dit is toch geen Nederlandse Koningsdag. Nog net geen lente, maar wel de naamdag van St Patrick.

Als zeer geslaagde missionaris in de vijfde eeuw, schopte Patrick het tot beschermheilige van Ierland. Hij verjoeg symbolisch heidense slangen van het eiland en gebruikte het klaverblad als geheugensteuntje voor de heilige drie-eenheid.

Met vlag en wimpel

Saint-Paddy’s-Day is ondertussen uitgegroeid tot een dag om de hele Ierse cultuur en identiteit op handen te dragen. In de Ierse vlag is groen de kleur van de katholieken. Het oranje symboliseert de protestanten (vanwege Willem die ook voor de Nederlandse Koningsdagkleur instaat). Het wit uit de vlag staat voor de vrede tussen beide.

Klavergroen is vanzelfsprekend ook de kleur van het weidse Ierse landschap waar Leprechauns een pot elfengoud aan het eind van de regenboog bewaken. Op St Patrick’s Day is groene kleding de ultieme bescherming tegen deze knijpgrage Ierse kabouters.

Nostalgie voor Ierse gelukszoekers

St-Patrick’s Day zou dankzij de Ierse diaspora zelfs groter zijn in Amerika dan in het thuisland. New York en London steken Dublin de loef af als het om de langste parade gaat.

Ook Savannah, Boston, San Francisco, Montreal en Seattle hebben een stevige traditie in Padraigh parades. In Philadelphia bestaat die zelfs al sinds 1771 en in Chicago wordt de rivier al meer dan 50 jaar groen geverfd als startschot voor de optocht.

Buiten Noord-Amerika zijn er melting pot varianten. Het glas Guinness vullen Nigerianen met maisbier van 7,5% alcohol. Op het Caraïbische Montserrat vier je uitbundig een hele week op zijn creools en ga je de Freedom Run rennen. In Boekarest is er dan weer een bescheiden weekendparade met volksdans en doedelzakken.

Wereldwijd kleur bekennen

De respons is dan ook groot op de oproep tot Global Greening van Tourism Ireland. Het begon in 2010 met een groene opera in Sydney. Ondertussen kan je meer dan 300 plekken in de wereld spotten.

Van het Christusbeeld in Rio tot de scheve toren in Pisa, van de Brusselse Grote Markt tot de Niagara Watervallen aan zowel Canadese als Amerikaanse kant, de fonteinen in alle parken van het Amerikaanse Savannah en de Turtle Tower in het Vietnamese Hanoi.

Overal worden de groene lampenfilters aangesleept om lokale landmarks uit te lichten. Waar je ook bent, kijk even op de lijst onderaan deze gelinkte webpagina. De kans is erg groot dat jij ons vandaag een groene foto kan opsturen.

Guinness in Nederland en België

In onze Lage Landen wordt geen parade georganiseerd, maar geen enkele Irish pub laat deze gelegenheid aan zich voorbij gaan. De rugbymatch tussen Engeland en Ierland is er sowieso reden voor een groot scherm en Guinness. Check dus de facebookpagina van de pub in jouw buurt en loop er binnen.

Natuurlijk draagt Manneken Pis een Iers kostuumpje. Verder wordt er van Mons tot Groningen groen bijgekleurd. De Euromast in Rotterdam, de Grote Markt van Brussel, maar ook de windmolen in Weert betuigt zijn solidariteit met de Ieren. Net als het reuzenrad op de Pier van Scheveningen en de letters van Iamsterdam op Schiphol.

Wie in de stemming is en nog een festivaldagje Ierse muziek, dans, eten en drinken wil meepikken, kan vandaag naar het festival op de Grote Markt in Den Haag.

Ook Splendor in Amsterdam biedt een veelzijdig programma voor het hele gezin. Met dit festivalkaartje maak je meteen kans het feestje voort te zetten tijdens een gratis vliegvakantie naar Cork.

Proost dus met een Guinness op het Ierse klavergroen: Éirinn go Brách ! Ireland Forever!

Foto © Shutterstock.com.
ReizenReizen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Protected by WP Anti Spam

Over de auteur

Nele is een verhalenverzamelaar en heeft al heel wat alleen rondgereisd. Van Oezbekistan tot Madagascar, over de Armeense bergen tot in Kameroen. Voor elk nieuw land leert ze zichzelf een pakketje basiswoorden in de lokale taal. Verder zitten een open vizier, een onversneden onderzoekershart en een gezonde intuïtie ook altijd in haar rugzak. Voor als ze het land uitgaat, lekker op de internetgolven surft of gewoon naar de andere kant van de stad fietst.