Dagboek van een wereldreis

Donderdag 1 februari (dag 89)

Voor dag en dauw opgestaan om olifanten te gaan bekijken. De zonsopgang zag ik niet, want toen zat ik in een riksja op weg naar het nationaal park. Voor het park moet je 50 roepies entree betalen, maar daarvoor mag je nog niet zelf het park in (typisch India). Je kunt kiezen tussen een lawaaierige boottocht of een wandeltocht van drie uur om de wilde beesten te zien (onder leiding van een “gids”).

Ik heb natuurlijk voor het laatste gekozen, maar geen beest gezien. Het was een boswandeling van drie uur, maar ook niet meer dan dat. De beloofde olifanten hadden kennelijk een vrije dag vandaag. De groep was ook veel te groot, ongeveer twintig mensen, waarvan het merendeel Duitse package tourists. We maakten een hoop lawaai, de Duitsers zaten constant met elkaar te praten en er was een Indiase toerist die de hele tijd gromde als een tijger, kennelijk in de hoop er een aan te treffen.

De stofwolken die onze wandelgroep voortbrachten waren al van mijlen ver weg te zien, waardoor de wilde dieren (als ze er al zijn in dit park) alle tijd hadden zich uit de voeten te maken. Het was niet helemaal wat ik me ervan had voorgesteld en voorlopig heb ik mijn dosis Indiase nationale parken wel gehad. Oh, ja, we hebben tijdens de wandeling toch één wild beest gezien. Op een gegeven moment keek iedereen omhoog naar de top van een boom, waarin zich een beest voortbewoog dat veel weg had van een eekhoorn….

► Verder lezen naar vrijdag 2 februari.

ReizenReizen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Protected by WP Anti Spam