Dagboek van een wereldreis

Zondag 2 juni

Lekker uitgeslapen en ik voelde een bepaalde rust over me heen komen wat ik nog niet vaak eerder heb meegemaakt tijdens deze reis. Ik hoef niet uit te zoeken en na te denken wat ik vandaag zal doen, hoe ik er kom, hoe ik terugkom, wat en waar ik eet en waar ik slaap. Dan en Ginny zorgen goed voor me en ik laat het allemaal lekker over me heen komen. Soms voel ik me schuldig dat ik hun zo weinig te bieden heb, behalve mijn aanwezigheid en de sterke verhalen. Maar ik denk dat zij mijn bezoek wel waarderen. Ik kan in ieder geval van Norfolk nog herinneren dat ik het ontzettend leuk vond als mensen het er voor over hadden om langs te komen. Dan en ik hebben natuurlijk weer veel bijgepraat, met name over onze tijd aan de universiteit. Wat lijkt dat alweer lang geleden. Toen de miezerige regen stopte zijn we naar het Strawberry Festival gegaan in Troy, een pittoresk dorpje ongeveer twintig mijl van Dayton vandaan. Dat aardbeienfestijn was typisch Amerikaans, het is ongelofelijk hoe creatief mensen met aardbeien kunnen zijn. Niet alleen houten aardbeien, aardbeienbroches en een dekbedovertrek met aardbeien waren er te krijgen (om maar wat te noemen), maar ook aardbeiendonuts, aardbeienchocolaatjes, aardbeienlimonade, aardbeiencake, aardbeienpizza en aardbeienpudding. Maar helaas, géén aardbeienwijn.

Verder lezen naar maandag 3 juni.