Dagboek van een wereldreis

Maandag 29 april

Ik ben pas drie dagen in Hanoi, de hoofdstad van Vietnam, en ik ben er nu al op uitgekeken. Ik ben eigenlijk helemaal uitgekeken op dit deel van de wereld en wil het liefst zo snel mogelijk naar Indonesië, waar ik van veel andere reizigers zulke enthousiaste verhalen over heb gehoord. Maar eerst naar Hongkong, die plek wil ik zeker meepikken tijdens deze reis voordat het volgend jaar in Chinese handen komt. Om in Hongkong te komen, moet ik door China, dus vanochtend naar de Chinese ambassade gefietst om een visum te regelen. Normaal duurt het een week om die stempel in je paspoort te krijgen, maar tegen betaling van wat extra geld kan ik het (hopelijk) morgen al ophalen. De Nieuw-Zeelander vertrok vanochtend vroeg, gelukkig. Ik ben zijn verhalen over het versieren van meisjes meer dan zat. Iedere keer als een arme Vietnamees hem ansichtkaarten wilde verkopen (wat hier in Hanoi een tiendagelijks terugkerend fenomeen is) riep hij uit: “I don’t need postcards, I want a fucking wife for tonight”. Ik begreep bovendien niet zijn Nieuw-Zeelandse slang als hij het over sex, neuken en vrouwen versieren had. Sinds hij is vertrokken heb ik geen nieuwe kamergenoot, maar ná Bob vind ik dat helemaal niet zo erg.

Verder lezen naar dinsdag 30 april.